- воқиф
- [واقف]а1. огоҳ, бохабар, хабардор, ҳолдон, донандаи чизе: воқиф будан аз ҳоли касе, воқиф шудан (гаштан) аз нияти касе, аз аҳволи ҷаҳон, аз сирру асрори касе…2. кит. вақфкунанда
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
